مصادیق پوشش ( مجاز و غیرمجاز) ويژه دانشجويان در تبيين بند 3/د ماده 6 آيين نامه انضباطي دانشجويان

مصوب جلسه 197 شوراي اسلامي شدن دانشگاه‌ها و مراكز آموزشي ابلاغ شده طی بخشنامه 1278/ک.م مورخ 89/8/22 معاونین دانشجویی و فرهنگی وزیر

 

ماده1: پوشش در دانشگاه

       1- پوشش مختص محيط آموزشي دانشگاه (كلاس‌ها، سفرهاي مطالعاتي، اردو، سلف ، داخل سرويس‌ها و ....)

              1-1- لباس

              1-1-1- لباس‌ها همواره بايد ساده و آراسته، با وضعيت مناسب و در شأن دانشگاه بوده و با لباس‌هاي ساير محيط‌ها نظير : جشن‌ها، محيط‌هاي تفريحي و ورزشي، استراحت و .... متفاوت و به دور از مدهاي افراطي باشد.

              1-1-2- رنگ لباس‌ها بايد متعادل بوده و تند و زننده نباشد و موجب جلب توجه نگردد.

              1-1-3- لباس‌هاي مورد استفاده در دانشگاه بايد از مصاديق لباس‌هاي غيرمجاز نباشد.

              1-2-كفش و جوراب

              1-2-1- كفش ‌ها بايد ساده و در خور شأن و منزلت دانشگاه باشد.

              1-2-2- كفش‌هاي صندل و دمپايي، پاشنه‌هاي خيلي بلند ( بالاي 5 سانتي متر) ، پوتين‌هاي بلند ( تا زانو) در صورتي كه با شلوارك پوشيده شود و كفش‌هايي كه در ميهماني‌ها و مجالس ويژه استفاده مي‌گردد، نبايد پوشيده شود.

              1-2-3- پوشيدن جوراب در محيط‌هاي آموزشي لازم مي‌باشد.

              1-2-4- رنگ جوراب‌ها و كفش‌ها بايد متعادل بوده و تند و زننده نباشد.

              1-3- جواهرات و زيورآلات

                جواهرات و زيور آلات مورد استفاده در محيط آموزشي بايد از مصاديق مجاز ( مانند حلقه ازدواج ،ساعت و ...) باشد.

              1-4- مواد معطر

                استفاده از مواد معطر ملايم مجاز است.

              1-5- آرايش و تركيب ظاهري

              1-5-1- بهداشت و پاكيزگي فردي شرط لازم براي دانشجويان مي‌باشد.

              1-5-2- آرايش‌هايي كه جنبه زيبايي و جلب توجه ديگران را دارد در محيط آموزشي ممنوع مي‌باشد. ( مثل استفاده از پروتز و ژل براي پسران و لوازم آرايشي صورت براي دختران)

              1-5-3- طول ناخن‌ها بايد مناسب باشد. استفاده از لاك، ناخن مصنوعي و جواهرات ناخن ممنوع مي‌باشد.

              1-5-4- آرايش و پيرايش موها بايد مناسب با شأن دانشگاه باشد.

       2- پوشش مختص بخش‌هاي باليني و حرفه‌اي و آزمايشگاهي

              2-1- پوشيدن لباس فرم در بخش‌هاي باليني و حرفه‌اي ضروري و لازم مي‌باشد.

              2-2- پوشيدن لباس‌هاي فرم خيلي تنگ و يا خيلي گشاد مجاز نمي‌باشد.

              2-3- ضخامت لباس‌هاي فرم بايد به گونه‌اي باشد كه از وراي آن لباس‌هاي زير جلوه نمايي ننمايد. ( از پوشيدن لباس زير به تنهايي و يا لباس‌هاي ركابي و حلقه‌اي كه قسمتي از بدن مشخص مي‌شود بايد خودداري گردد).

              2-4- لباس‌ها بايد تميز و مرتب باشد بالاخص لباس‌هايي كه در محيط بيمارستان و يا ... استفاده مي‌گردد.

              2-5- پوشيدن جوراب با ضخامت مناسب، كفش با پاشنه مناسب لازم و ضروري است.

              2-6- استفاده از جواهرات و زيورآلات در محيط ‌هاي باليني، كارآموزي و كارورزي مي‌بايست از مصاديق جواهرات و زيور آلات مجاز باشد.

              2-7- استفاده از عطر و ادكلن‌ با بوهاي تند در بخش‌هاي باليني ممنوع مي‌باشد.

              2-8- استفاده از آرايش صورت و بلندي ناخن‌ها در بخش‌هاي باليني و تشخيص ممنوع مي‌باشد.

ماده 2- مصاديق البسه ، متعلقات وابسته به البسه و ... ( غيرمجاز)

       1- مصاديق غيرمجاز براي دختران

              1-1- استفاده از كلاه بدون مقنعه ممنوع مي‌باشد.

              1-2- نپوشاندن كامل موي سر، گردن، سينه و هر جاي ديگر بدن جز صورت و دست‌ها تا مچ ( مانند استفاده از روسري‌هاي نازك و كوتاه، استفاده از جوراب نازك و ....)

              1-3- استفاده از دامن ممنوع مي‌باشد الا براي افراد خاص ( بيمار، باردار )

              1-4-استفاده از شلوارهاي چسبان و كوتاه و شلوارهايي كه تعمداً پاره يا وصله داشته باشد ممنوع مي‌باشد.

              1-5- استفاده از طلا و جواهراتي كه مستلزم سوراخ كردن قسمتي از بدن ( نظير بيني، زبان، ابرو و ....)باشد، به جز گوشواره ، مجاز نيست.

              1-6- بلند بودن ناخن بيش از حد معمول، استفاده از ناخن مصنوعي، استفاده از جواهرات ناخن يا طرح‌هاي هنري روي ناخن، استفاده از لاك ناخن در محيط آموزشي ممنوع مي‌باشد.

              1-7- استفاده از جواهرات و زيور آلات غير معمول ( مانند استفاده از بازيت ( زنجير پا) و انگشتر در پا نگين‌هاي دندان و ....)

              1-8- آرايش صورت و مو به طور غير متعارف ( مثل تاتو كردن، بافتن مو، درست كردن مو به صورت تيغ تيغي و ....)

              1-9- مانتوهاي نامناسب ( مانند : مانتوهاي كوتاه بالاتر از زانو، مانتوهاي بلند داراي چاك‌ بالاتر از زانو، مانتوهاي تنگ و چسبان، كت و پيراهن مردانه كه حجم بدن كاملاً مشخص باشد، مانتوهاي با رنگ زننده و تند و ......)

              1-10- چادرهاي نامناسب مانند چادرهاي نازك و توري.

       2- مصاديق غيرمجاز براي پسران دانشجو

              2-1- استفاده از كراوات و پاپيون از هر نوع

              2-2- استفاده از البسه زنانه، شلوارهاي كوتاه، چسبان، تنگ و نازك و شلوارهايي كه تعمداً پاره و وصله داشته باشد.

              2-3- استفاده از زيور آلات، گردن بند، زنجير، مچ‌بند، دست‌بند، گوشواره، لاك و انگشتر طلا ( به استثناء‌حلقه ازدواج)

              2-4- استفاده از رنگ‌ها و آرايش‌هاي مو به صورت تند و زننده ( مش كردن، فركردن، بافتن و ...) بلند بودن مو بيش از حد معمول به طوري كه يقه لباس پايين تر بيايد و .... ممنوع مي‌باشد.

              2-5- استفاده از كلاه ورزشي، كلاه‌هاي نامناسب با محيط دانشگاه

              2-6- برداشتن ابرو، تاتو و رنگ كردن

              2-7- لباس‌هاي اندامي مردانه، تنگ و چسبان، آستين خيلي كوتاه مانند حلقه‌اي، يا ركابي و ....

        3- مصاديق غيرمجاز براي دختران و پسران دانشجو

              3-1- مچ‌بندهاي (دست و پا) غير متعارف كه داراي نقوش زننده علايم گروه‌هاي ضد اسلام و ضد انقلاب و ضد اخلاق و يا رنگ دار ، پولك دار، چراغ‌دار، قفل دار، زنجيردار و ....... مي‌باشند.

              3-2- استفاده از پيشاني بند، شال و دستمال گردن، كمربند، انگشتر و كيف‌هايي كه داراي نقوش و نوشته‌هايي با حروف لاتين و زننده و يا داراي علامت گروه‌هاي ضد اسلام، ضد انقلاب و ضد اخلاق باشند.

              3-3- استفاده از لباس‌هايي كه روي آن تصاوير زن، اندام‌هاي جنسي، الفاظ ركيك، عبارات عاشقانه و مبتذل ، تصاوير فكاهي و پوچ و بي‌معنا، شعارهاي قومي و نژادي، آرم و نشانه‌هاي ضد اسلام و ضد انقلاب و ضد اخلاق و گروه‌‌هاي ضد اسلام و ضد انقلاب و  ضد اخلاق و گروه‌هاي خاص حاوي تبليغات تجاري كه براساس هنجارهاي اجتماعي مي‌توانند زننده يا توهين آميز تلقي شوند يا محيط آموزشي را خصمانه سازند ممنوع است.

              3-4- در نواحي قابل رؤيت بدن نبايد خالكوبي وجود داشته باشد و در صورت وجود حتي‌الامكان بايد پوشيده شوند.

              3-5- استفاده از لباس‌ها و آرم‌هايي كه متعلق به گروه‌هاي خاص انحرافي از جمله : رپ، هوي و .... مي‌باشند.

              3-6- تاتو صورت ( لب و ابرو و چشم) .

مقدمه

عفت ملکهای اخلاقی است که در کنار سه فضیلت حکمت ، شجاعت و عدالت از ارکان چهارگانه فضایل نزد قدما بوده است . این فضیلت آدمی را به خویشتنداری و صبوری در برابر امیال سرکش وامی دارد . عفاف به معنی بازایستادن از حرام و پارسایی ورزیدن برگرفته از این واژه و بیشتر معطوف به رفتار بیرونی است .

حجاب واژه دیگری است که به معنی رعایت حد شرعی در پوشش است . حجاب به عنوان کنشی اختیاری در زمینه پوشش که از سوی شخص پای بند به احکام دین انتخاب می شود می تواند او را در تحصیل فضیلت عفاف یاری رساند . حفظ کرامت ، آبرو ، وقار و متانت آدمی و اثبات بندگی ( در میان اهل ایمان ) اقتضا می کند که که این دو مقوله مورد توجه جدی قرار گیرد . در یک و سازمان اجتماعی چون دانشگاه ارتقای عفاف مقدمه رشد و کمال اخلاقی و فرهنگی و کسب سایر فضایل از جمله فضایل علمی و برخورداری فرد و جامعه از برکات آنها است .

تعهد به حدود پوشش شرعی و سازمانی برآمده از هنجارهای دینی و مقتضیات عرف دانشگاهی به مثابه یک تکلیف ، مورد توجه و تأکید آموزه های دینی و اسناد مربوط به مقررات حجاب و عفاف مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده است . پایبندی به رفتارهای احترام آمیز ، صادقانه ، همراه با متانت و به دور از شایبه های غیر اخلاقی در زمینه روابط پسران و دختران نیز از هنجارها و ارزشهای مورد پذیرش جامعه دینی است . پایبندی به موارد یاد شده در تأمین امنیت روانی و اخلاقی جامعه دانشگاهی و صیانت از هویت آن و ارتقا بخشیدن به نقش آفرینی اصیل علمی ، آموزشی و پژوهشی در دانشگاه سهم بسزایی دارد .

بر این اساس دانشگاه فردوسی این طرح را تدوین و تصویب نمود و از دانشجویان و عموم دانشگاهیان انتظار دارد برای دستیابی به اهداف فردی و اجتماعی و انسانی ، آگاهانه و از سر اختیار ، به قوانین و هنجارهای رفتاری مندرج در این طرح ، در طول زمان تحصیل و هنگام حضور در دانشگاه ( مانند کلاس درس ، آزمایشگاه ، کتابخانه ، خوابگاه و ... ) یا خارج از دانشگاه در حین فعالیتهای مرتبط با دانشگاه ( مانند گردهمایی ، بازدید ، گردش علمی ) پای بند باشند . در عین حال نهادهای قانونی دانشگاه نیز وظیفه دارند در حفاظت از حریم حجاب و عفاف و جلوگیری از رفتارهای ناهنجار و مغایر با شؤون بکوشند . بی گمان پاسداری از جایگاه رفیع دانشگاه و کمک به سالم نگهداشتن محیط های آموزشی ، پژوهشی و تأمین حقوق عمومی دانشگاهیان ، از طریق مقابله با بی نظمی ، هنجار شکنی از یک سو و از سوی دیگر حفظ کرامت دانشجویان ، اساتید و کارمندان میسر می شود .

در راستای تبیین شیوه های رفتار مقبول در جامعه دانشگاهی و راهنمایی اعضای جامعه دانشگاهی برای درک بهتر مسیولیتهای رفتاری خود ، طرح ارتقای عفاف دردانشگاه ، شامل مقدمه ، ۱۳ ماده ، ۵۶ بند و ۱ تبصره در جلسه مورخ ۱۳۹۴/۲/۳۰ شورای امر به معروف و نهی از منکر دانشگاه تأییدگردید و در جلسه مورخ ۱۳۹۴/۴/۸ شورای فرهنگی اجتماعی دانشگاه به تصویب رسید . طرح حاضر یک سال پس از اجرا و ارزیابی نتایج و پیامدهای آنها در صورت نیاز مورد بازبینی و اصلاح قرار خواهد گرفت . 

اهداف طرح:

• ایجاد فضای سالم جهت رشد اخلاقی
•  اصلاح روابط و رفتارهای مغایر شؤون دانشگاه
•  ترویج فرهنگ حیا ، عفاف و حجاب در دانشگاه

• دریافت فایل کامل طرح ارتقای عفاف در دانشگاه فردوسی مشهد

مقدمه :

ولتكن منكم أمة يدعون إلى الخير و يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر و أولئك هم المفلحون ( آل عمران : ١٠٤ )

امر به معروف و نهی از منکر به عنوان دو فریضه بزرگ دینی مهمترین تضمین کننده سلامت اخلاقی و رفتاری در عرصه اجتماعی محسوب می شود . باید این دو مقوله علاوه بر تکلیفی شرعی ، حقی مدنی و سیاسی برای عموم مردم به شمار می روند . طبق اصل هشتم قانون اساسی « در جمهوری اسلامی ایران ، دعوت به خیر ، امر به معروف ، و نهی از منکر وظیفه ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر ، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت » . برانگیختن این احساس وظیفه در فضای دانشگاه و در در روابط استاد و دانشجو و مدیر و کارمند ، رسالت بزرگی است که بر دوش همه این افراد و نهادهای مسئول است . برای اجرای مؤثر و عمل صحیح به این دو فریضه اسلامی و انسانی در دانشگاه فردوسی مشهد و پرهیز از آسیبهای ناشی از غفلت از آنها ، منشور اجرایی امر به معروف و نهی از منکر توسط کمیته مشورتی امر به معروف و نهی از منکر دانشگاه تدوین و تنظیم گردید و در جلسه مورخ ۹۴/۴/۸ شورای فرهنگی و اجتماعی دانشگاه در ۶ ماده ، ۳۹ بند و ۱۴ تبصره مطابق شرح ذیل به تصویب رسید .

اهداف طرح:

1. ایجاد انگیزه اجتماعی در توجه و اقبال به امور معروف و تقویت آن
2. پیشگیری از بروز و گسترش گرایش به منکر
3. بالابردن احساس شوق درونی به معروف و نفرت و انزجار از منکر
4. برداشتن گام های مؤثر در جلوگیری از منکرات
5. تأمین امنیت روانی و معنوی و تقویت امید به بهبود و اصلاح
6. گسترش روحیه مسئولیت پذیری و از بین بردن زمینه بی تفاوتی و مسئولیت گریزی همگانی 
7. ارتقای آگاهی و بصیرت عمومی در باره آنچه معروف و منکر به شمار می رود

• دريافت فايل كامل «منشور اجرایی امر به معروف و نهی از منکر در دانشگاه فردوسی مشهد»

مصوبه جلسات 36 الی 40 مورخ 1396/03/13 شورای عالی فضای مجازی با موضوع "سیاست‌ها و اقدامات ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی"، که به استحضار مقام معظم رهبری (مدظله العالی) رسیده است، طی نامه شماره 96/101875 در تاریخ 1396/05/11 توسط دبیر شورای عالی فضای مجازی ابلاغ شد.

هدف از تهیه این سند، تعیین سیاست ها و اقدامات لازم برای ساماندهی فعالیت پیام رسان های اجتماعی، با هدف فراگیری پیام رسان های اجتماعی داخلی و ساماندهی پیام رسان های اجتماعی خارجی است.

منظور از پیام رسان های اجتماعی، سامانه‌های کاربر محور فراهم کننده بستر تعاملات اجتماعی برای برقراری ارتباطات فردی و گروهی از طریق تبادل انواع محتواهای چند رسانه ای است.

دریافت فایل سند

 

 

"سیاست ها و اقدامات ساماندهی پیام رسان های اجتماعی"

(مصوب شورای عالی فضای مجازی)

ماده 1- سیاست ها:

ماده 2- اقدامات: